Preminuo glumac Josif Tatić

BEOGRAD - Poznati glumac Josif Tatić preminuo je u Beogradu u 67. godini, javio je RTS.

Tatić je rođen u Novom Sadu 13. aprila 1946. godine.

Studirao je glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta od 1968. godine. Igrao je i u drugim beogradskim pozorištima (SKC, Zvezdara teatar, Narodno pozorište) kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.

Njegove najpoznatije uloge su uloge Slobodana Mihajlovića u predstavi "Šovinistička farsa", kao i Tanasija Vitorovića u seriji "Grlom u jagode".

Rođen je u glumačkoj porodici, njegovi roditelji su takođe bili glumci.

Profesionalna karijera Josifa Tatića u JDP:

Jugoslovensko dramsko pozorište, kuća u kojoj je u 40 godina profesionalne karijere glumac Josif Tatić svih godina bio njen član, obavestila je danas da će datum komemoracije i sahrane iznenada preminulog glumca naknadno saopštiti.

Jedan od najpoznatijih i najpopularnijih srpskih glumaca, istinski zaštitni znak našeg glumišta, ostvaren u svim vidovima glumačkog poziva i svim žanrovima, Josif Tatić preminuo je sinoć u Beogradu.

Rođen 13. aprila 1946. godine u Novom Sadu, Tatić je studirao glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Sa velikim uspehom igrao je u pozorištu, na filmu i televiziji.

U četrdeset godina profesionalne karijere, Josif Tatić Tale kao član JDP-a ostvario je desetine uloga svih žanrova, izrazito modernih glumačkih sredstava, jarke scenske pojave, spreman na humor i autoironiju, na pronalaženje paradoksa svojih likova.Na scenu JDP doneo je, zajedno sa svojom generacijom, dah modernosti i kao takav je prepoznat i široko prihvaćen od zahtevne publike vodećeg pozorišta Beograda, Srbije i Jugoslavije, baš kao i od publike na gostovanjima u Evropi i van nje, ocenjeno je u saopštenju ovog pozorišta.
Član JDP-a od 1976. godine Tatić je igrao u više od četrdeset predstava među kojima su: Kad su cvetale tikve (1969), Spaseni (1971), Dundo Maroje (1976), Pučina (1977), Balkanski špijun (1983), Muke po Živojinu (1985), Seobe (1986), Valjevska bolnica (1989), Knez Pavle (1991), Mein Kampf (1993), Troil i Kresida (1994), Bure baruta (1995), Molijer - još jedan život (2003), Italijanska noć (2004), Hadersfild (2005).

Glumački dar i pojava Josifa Tatića, snaga njegove ekspresije i beskrajni scenski šarm, odveli su ga na gostovanja u drugim beogradskim pozorištima, od Narodnog, preko Ateljea 212, do Pozorišta na Terazijama, na čijim se scenama Tatić ogledao u raznolikom repertoaru.Ostvario je uloge u brojnim filmovima i velikim televizijskim projektima, između ostalih "Grlom u jagode", "Bolji život", "Srećni ljudi", "Porodično blago".

Za ulogu Oca u predstavi "Hadersfild" 2005. godine nagrađen je na Joakimfestu, 2006. je na Danima Zorana Radmilovića dobio Nagradu "Zoranov brk“, a 2007.godine nagradu "Ardalion“ na Jugoslovenskom pozorišnom festivalu.Nagradu Večernjih novosti dobio je za ulogu u predstavi "Pučina". Za predstavu "Šovinistička farsa" nagrađen je 1985. na Slobodarskim pozorišnim svečanostima u Mladenovcu.


-TANJUG

Pomen na 75 godina od smrti Branislava Nušića

BEOGRAD - Udruženje dramskih pisaca Srbije priredilo je danas na Novom groblju u Beogradu pomen povodom 75. godišnjice smrti Branislava Nušića (1864 -1938).

Pomen je služio protojerej stavrofor, profesor dr Dimitrije Kalezić.

O Nušićevom životu i radu govorili su ministar kulture Bratislav Petković, predsednik Udruženja dramskih pisaca Miladin Ševarlić, dobitnik nagrade "Branislav Nušić" dramski pisac Vojislav Savić, pesnik Mirko Magarašević, teatrolog prof. dr Raško V. Jovanović i generalni sekretar Kulturno prosvetne zajednice Srbije Živorad Ajdačić.

Ministar Petković, inače dramski pisac i reditelj, istakao je kako je Nušić svojim životom potvrdio duh i misao svog dela.

On je podsetio na anegdotu prema kojoj se Nušić, boraveći u zatvoru zbog pesme "Dva raba", predstavio kao rođak visokog državnog funkcionera i tako izdejstvovao prijem kod kralja Milana. Veliki komediograf je ostavio takav utisak na kralja da, uprkos "podvali", nije vraćen u zatvor.

Kako je pisao, tako je i živeo, rekao je Petković, dodajući da je Nušić takođe i patio zajedno sa svojim narodom i da je njegov sin jedinac poginuo u ratu.

Magarašević je pročitao govor svog pretka, pesnika Đorđa Magaraševića koji je ovaj održao na Nušićevoj sahrani 1938. godine.

Spomen-vence na Nušićev grob danas su položili predstavnici Udruženja dramskih pisaca, manifestacije "Nušićevi dani" iz Smedereva i Kola srpskih sestara.

Nušić je rođen 20. oktobra (8. oktobra po julijanskom kalendaru) 1864. u Beogradu kao Alkibijad Nuša u cincarskoj trgovačkoj porodici Đorđa i Ljubice Nuše.

Porodica mu se preselila u Smederevo, gde je pohađao osnovnu školu i dve godine gimnazije, a maturirao je u Beogradu.

Kada je napunio 18 godina, zakonski je promenio ime u Branislav Nušić. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu.

Borio se u Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine, koji ga je zatekao na služenju redovnog vojnog roka.

Godine 1900. postavljen je za sekretara Ministarstva prosvete. Ubrzo je postao dramaturg Narodnog pozorišta, zatim upravnik Srpskog narodnog pozorišta, a od 1905. se bavio novinarstvom, pod svojim imenom i pod pseudonimom Ben Akiba. Od 1912. radio je u Bitolju kao državni službenik, a 1913. osnovao je pozorište u Skoplju.

Napustio je zemlju sa vojskom tokom Prvog svetskog rata, boravio u Italiji, Švajcarskoj i Francuskoj.

Posle rata postavljen je za upravnika Umetničkog odseka Ministarstva prosvete, zatim je bio upravnik Narodnog pozorišta u Sarajevu, odakle se 1927. vratio u Beograd.

U istoriju srpskog pozorišta i književnosti upisao se izuzetnim komedijama među kojima su najpoznatije "Gospođa ministarka", "Mister dolar", "Pokojnik", "Dr", "Ožalošćena porodica".

Napisao je romane "Tako je moralo biti", "Hajduci", a pisao je i pripovetke, rasprave i tragedije.

Za redovnog člana Srpske kraljevske akademije Nušić je izabran 1933. godine.


-TANJUG

Preminuo Boris Strugacki

Ruski književnik Boris Strugatsky, 79, preminuo je 19. novembra u Sankt Petersburgu, od srčanih problema i zapaljenja pluća. Strugacki i njegov stariji brat Arkadij (Arkady, umro 1991) verovatno su najpoznatiji ruski naučnofantastični pisci, čija dela se čitaju širom sveta. Zajedno su napisali veliki broj romana i pripovedaka, a posebno se ističe Piknik pored puta, na osnovu kojeg je snimljen film Stalker, a kasnije stvorena i istoimena video igra.